In Nederland is het toenemen van armoede een steeds groter probleem. Het gaat in ons land om maar liefst 2,5 miljoen mensen, volgens een onderzoeksrapport van Platform31 uit Den Haag, een kenniscentrum voor stedelijke en regionale ontwikkeling, en het European Urban Knowledge Network (bron NU.nl).

Dit betekent dat een op de zeven mensen onder de armoedegrens leeft. Dit is 15 maal het aantal inwoners van Breda. Of meer mensen dan er gezamenlijk in de steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Breda wonen. Nog concreter; tel op een dag eens hoeveel mensen je tegenkomt, in de trein, op de weg, in de supermarkt, op je werk of bij de bioscoop en bedenk dat dan een op de zeven hiervan onder de armoedegrens leeft!

Veel mensen denken onterecht dat armoede het gevolg is van het maken van verkeerde keuzes en/of niet goed met geld om kunnen gaan. De vraag is echter of dit daadwerkelijk zo is? Wie is uiteindelijk de grotere verspiller; de zwerver die een blikje cola voor een aalmoes koopt, of de persoon met een hoog inkomen die een groot deel van het voedsel wat hij koopt weggooit. Die een kast vol kleren heeft die hij/zij nauwelijks draagt en altijd de nieuwste iPhone of Samsung moet hebben, terwijl de oude telefoon het nog prima doet? Of wat te denken van ouders met een hoog inkomen die voor hun kinderen in de strijd tegen obesitas alleen maar prijzige “superfoods” als goji bessen, chia-zaad of tarwegraskopen, wat steeds vaker leidt tot ondervoede kinderen. Gaan deze mensen nu verstandiger met hun geld om dan de mensen die onder de armoedegrens leven? (bron Medisch contact)

De afgelopen jaren is gebleken dat mensen die in armoede leven heel goed weten hoe ze hun geld moeten besteden, ook om weer beter voor zich zelf te kunnen zorgen. Het aanbod aan budgetcursussen en schuldhulpverlening creëert zelfs meer bewustwording en slagvaardigheid in huishoud financiën bij de minima in tegenstelling tot wie modaal- en meer verdient. Uit onderzoek van de Wereldbank blijkt zelfs dat in landen waar gewoon geld aan armen wordt gegeven zonder dat ze ervoor iets hoeven te doen, de consumptie van alcohol en tabak daalt. (bron Worldbank)

In Mexico heeft men bij wijze van experiment, arme mensen een tijdje geld gegeven in plaats van voedselbonnen. Het geld dat ontvangen werd bleek nog steeds aan voedsel uitgegeven worden. Er was echter wel een verschil met voedselbonnen geven. De administratieve kosten van gewoon geld geven zijn 90% lager dan wanneer men met een systeem van voedselbonnen werkt. Het systeem van voedselbonnen lijkt dus vooral in het belang te zijn voor het in stand houden van het ambtenarenapparaat. (bron Vox)

Naast het probleem van groeiende armoede staat daarentegen een behoorlijk aantal mensen die bereid zijn om hun medemens die in armoede leeft, te helpen. Er zijn echter twee problemen. Ten eerste; hoe weet je dat iemand daadwerkelijk weinig geld heeft en ten tweede; hoe weet je zeker dat het geld dat ik aan deze mensen geef toch niet verspild wordt? 

In Breda is een initiatief gestart dat deze twee zaken ondervangt. Het in 2014 in Breda gestarte buurtplatform Steungezin.nl, geeft mensen die van een laag inkomen moeten rondkomen de gelegenheid om rekeningen, waar op dat moment geen geld voor is, op steungezin.nl te zetten, zodat particuliere buurtbewoners deze voor hen kunnen betalen. De betaling wordt gedaan aan het platform en die betaald er rechtstreeks de rekening van. Er blijft dus niets aan de strijkstok hangen. Om een rekening bij Steungezin.nl in te mogen dienen, moet men over een Breda-Pas of voedselbankkaart beschikken, waarmee men zich kan aanmelden. Aangezien deze pas enkel wordt afgegeven aan mensen die geregistreerd met een minimum inkomen moeten rondkomen, kun je er zeker van zijn dat het mensen zijn die met recht vragen om financiële hulp. Al met al een mooi initiatief om armoede in je eigen buurt te bestrijden en je medemens bij te staan in moeilijke tijden.