'Mijn grootste wens? Een gasfornuis voor mijn kinderen'

Muka Cariza (Steungezin.nl profiel) is druk bezig zich een weg uit de bijstand te banen. Daarbij heeft ze een grote wens voor haar kinderen: een gasfornuis.

De 37-jarige Muka Cariza zit op een T-splitsing. Talloze sollicitatiebrieven leverden niets op, nu probeert ze het als zelfstandig, creatief ondernemer. Door tassen, schoenen, shirts en kaarten te ontwerpen hoopt ze op termijn uit die vermaledijde bijstand te geraken. 

Muka Cariza is een deel van haar oorspronkelijke naam en betekent: ‘een klein beetje geluk’. ,,Inmiddels weet ik: het moet uit mezelf komen, je mag niet te veel van anderen verwachten.”

Ze heeft één heel belangrijke verantwoordelijkheid in het leven: Marlie (11), Kobe (8) en Nala (7) zonder al te veel schade volwassen laten worden. Aan hen vroeg ze dan ook wat hun liefste wens is. Een gasfornuis, om koekjes te kunnen bakken. 

Muka heeft een bijzonder levensverhaal, dat ze binnenkort in boekvorm hoopt te kunnen vertellen. Kort gezegd: als de van origine Rwandese Muka 12 jaar is, wordt ze op school door vreemde mensen opgehaald en op het vliegtuig naar Europa gezet. Ze komt via illegale adoptie bij een Belgisch gezin terecht en beleeft daar geen fijne tijd. ,,Ik werd plots Anouk genoemd, ik was mijn hele identiteit kwijt.” 

Identiteit vinden

Haar dochter Marlie begon onlangs vragen te stellen. ,,We hebben altijd blanke mensen om ons heen, dat vond ze vreemd. Door veel te tekenen en veel te symboliseren probeer ik mijn verhaal te vertellen.” Ze heeft een heftige scheiding achter de rug en probeert langzaam haar eigen identiteit te hervinden. Ze weet: ze heeft al heel veel gekregen. 

,,Ik kwam hierin een leeg huis. Mensen uit de buurt hebben hier zoveel voor me gedaan. Ik zou zo graag wat terug willen doen. Zelfstandig zijn en willen delen.” 

Eigen productielijn

Ze gelooft heilig in haar toekomstige productlijn. ,,Ik ben nu in onderhandeling met een productiebedrijf, we gaan kijken of we de eerste vijftig tassen op de markt kunnen brengen.” De website MukaCariza.com is inmiddels online. 

Het zijn dromen, maar deze houden haar op de been. ,,Ik wil niet afhankelijk van anderen zijn. Twee jaar geleden moest ik wel, ik had geen geld meer om boodschappen te doen. Ik vroeg het aan mensen die ik vertrouwde, maar ze weigerden. ‘Ga maar naar de voedselbank’, vertelden ze me. Dat kwam keihard binnen”, vertelt ze met een betraand gezicht. Het roer ging om. Zelfstandigheid werd haar prioriteit. 

Vijf jaar geleden kocht ze al een gasstel bij een kringloopwinkel voor 5 euro. Deze werkt nauwelijks meer, maar de kinderen zouden dolgraag koekjes willen bakken. ,,Een gasfornuis zou dus fantastisch zijn, ik stimuleer graag de creativiteit van mijn kinderen. Dat verdienen ze.” 

En Muka zelf? ,,Ik weet zeker dat ik nu de goede weg ingeslagen ben. Dat dit een succes gaat worden. Het is een fijne fantasie, die hopelijk snel waarheid wordt.” 

(Bron: BN De Stem)